Andy is al langere tijd ziek. Hij kreeg in 2017 verschillende toevallen en in 2012 is hij ook al eens geopereerd voor een melanoom, een slechte vorm van kanker. Hij heeft sindsdien veel gezondheidsproblemen, alhoewel het momenteel redelijk stabiel is.
“Maar dat is ook vooral zoals het lijkt vanaf buiten… Je ziet het niet, maar Andy kan moeilijk met stress omgaan en kan zich veel dingen niet herinneren van de periode dat hij zo ziek was. Hij kan de dingen niet goed ordenen in zijn hoofd en zijn gedrag is ongeremd, dat leidt soms tot rare sprongen.”
Omdat Andy voor de buitenwereld goed overkomt, krijgt Inge nog wel eens te maken met onbegrip. Ze hebben een ander beeld van de situatie dan hoe het er in werkelijkheid achter de voordeur aan toe gaat. “Ik snap het wel, maar ik vind het soms wel lastig om mee om te gaan.”
“Het is druk en soms zwaar, maar je wilt ook niet meteen iedereen aanklampen, je probeert het eerst zelf. En het zorgen zit ook gewoon in me. De buitenwereld zegt dan ‘dan doe je dat toch niet’ maar dat is makkelijker gezegd dan wanneer je er middenin zit. Daar komt nog bij dat ik van nature ook een aanpakker ben, Interview: Inge Groenewoud-van der Kist “Zorgzaam zijn zit gewoon in me” Inge zorgt voor haar man Andy en deels ook voor haar schoonmoeder met Alzheimer. Inge is altijd al een zorgzaam type geweest. Vroeger heeft zij ook voor haar ouders gezorgd toen zij dat zelf minder goed konden. Andy en Inge hebben 2 volwassen kinderen, hun dochter en schoonzoon wonen gelukkig in de buurt en helpen ook graag. ik zit niet graag stil. Ik zou af en toe wel willen dat ik dat beter kon 😉 “
MANTELZORG EN WERK SOMS PITTIG
Inge werkt in een woonhuis voor mensen met dementie in Bodegraven en heeft ook nog een aantal neventaken die ze vaak in haar vrije tijd doet. Dat doet ze heel graag en het zorgt ook voor voldoende inkomsten, want Andy is voor 100% afgekeurd en kan niet meer werken. Stoppen met werken en alleen maar thuis zijn zou voor Inge echter ook geen oplossing zijn. “De muren zouden op me afkomen, alhoewel soms wat minder me wel eens fijn lijkt.”
“Mijn werkgever en mijn collega’s weten dat ik mantelzorger ben en hoe de situatie nu is. Het is een prettig idee dat dit bekend is. Mocht er eens wat zijn, dan komt het in ieder geval niet geheel onverwacht.”
“Andy komt uit een echte aannemersfamilie en werkte de laatste jaren als bouwkundig adviseur. Voor corona vond hij het altijd nog leuk om anderen te helpen met kleine klusjes en om zijn kennis delen. Dat was fijn, maar nu gaat dat al een tijd niet.” Inge en Andy zijn erg voorzichtig en willen het risico op besmetting vanwege de extra kwetsbaarheid zoveel mogelijk vermijden. “We hebben minimaal contact met anderen en ook de kinderen komen veel minder langs omdat zij in hun werk met veel mensen in aanraking komen.”
OOGJE IN HET ZEIL
De schoonmoeder van Inge woont nog zelfstandig, ook in Gouda. Ze heeft Alzheimer. Inge’s schoonzus zorgt voor haar, maar omdat Inge en Andy een stuk dichter in de buurt wonen komt ze daar ook regelmatig. “Wat extra hulp en een oogje in het zeil houden is wel zo prettig voor mijn schoonmoeder en de rest van de familie. Ik hoop dat als het alleen wonen niet meer verantwoord is, ze in een kleine woonvoorziening terecht kan. Ik ken dat ook vanuit mijn werk en ik denk echt dat het uiteindelijk voor haar fijner zou zijn en een grotere geruststelling voor de familie.”
Wanneer je met meerdere mensen gezamenlijk zorgt voor iemand is de communicatie en goed afstemmen met elkaar ook belangrijk. Inge en haar gezin hebben dan ook een appgroepje en houden goed contact.
Dat het mantelzorgen soms een zware wissel trekt op mensen zoals Inge is duidelijk. Veel puf om te sporten of voor andere activiteiten heeft ze vaak niet meer. “Maar ach, ik ben al zo lang aan het mantelzorgen dat het voor mij eigenlijk een soort van normaal geworden is ;-)”